پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از منطق فازی و مدل تراکم سطح (مطالعۀ موردی حوضه کاکاشرف، جنوب شرقی خرم آباد)

یکی از انواع فرآیندهای دامنه ای که هرساله در برخی نقاط جهان و ایران رخ داده و باعث خسارت های جانی و مالی فراوانی می شود، پدیدۀ زمین لغزش است. به منظور بررسی پایداری دامنه ها در حوضۀ کاکاشرف ابتدا با استفاده از عکس های هوایی و بازدید های میدانی نقاط لغزشی شناسایی شده و متعاقب آن نقشه پراکنش زمین لغزش حوضه تهیه شده است. با تلفیق نقشۀ عوامل مؤثر بر لغزش با نقشه پراکنش زمین لغزش ها، تأثیر هر یک از این عوامل از جمله شیب، جهت شیب، ارتفاع، لیتولوژی، کاربری اراضی، فاصله از جاده و آبراهه در محیط نرم افزار arc gis سنجیده شده است. سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی این عوامل اولویت بندی شدند. در این تحقیق از روش منطق فازی و تراکم سطح به منظور پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوضۀ کاکاشرف استفاده شده است. برای ارزیابی و طبقه بندی نتایج خروجی مدل های استفاده شده در برآورد خطر لغزش منطقه از شاخص احتمال تجربی استفاده شده است، نتایج به دست آمده نشان می دهد که مدل منطق فازی، روش کارآمدتری نسبت به مدل تراکم سطح استفاده شده برای تهیۀ نقشه خطر لغزش های حوضۀ کاکاشرف است.